Time flies...

Dushi dushi’s!

Hoe is het daar met jullie? Het is alweer even geleden dat ik wat van me heb laten horen.. De dagen zijn hier zo vol en snel voorbij, het lijkt echt alsof de tijd vliegt. Alweer een maand en 3 dagen! Zo lang zitten we hier al. Voor sommigen thuis lijkt het al veel langer, maar voor mij lijkt het alsof ik hier net ben.

Eergisteren zijn Lisa haar ouders en zus geland op Hato, het vliegveld. Dat leek in het begin nog zo ver weg.. Mijn ouders en broer komen over ongeveer 1,5 maand en kijk er nu al naar uit!

Elke week bestaat ongeveer uit hetzelfde (avond) programma. Dit is trouwens al jaren zo.. typisch voor de Antilliaanse cultuur, haha. Maandag: “rustdag”, dinsdag: club alley's, woensdag: cabana beach, donderdag: “rustdag”, vrijdag: wet & wild, zaterdag: zanzi bar en zondag: zowat de enige dag dat er bij ons niks vast staat. Meestal gaan we lekker een dagje naar het Westpunt.

Bij Westpunt heb je verschillend baaitjes, kleine strandjes tussen hoge ruwe rotsen. Bij die rotsen kun je heel mooi snorkelen. Een paar weken geleden hebben van één zo’n rots gesprongen. Die 12 meter lijkt vanaf beneden een stuk minder hoog dan vanaf boven :P, maar echt super gaaf om een keer te doen!

Zoals jullie misschien al hebben gezien, hebben we vorige week zondag een tochtje gemaakt over de oceaan naar Klein Curacao. Kotsmisselijk geworden op de boot, maar echt de moeite waard om dit meegemaakt te hebben! Wat is het een plaatje! Het strand is witter dan wit en de zee super blauw. De onderwater wereld is nog mooier dan is Curacao zelf en ik heb voor het eerst in mijn leven gezwommen met zeeschildpadden!

Nog een hoogtepuntje uit de afgelopen maand was vrijdag, het evenement Groots over zee met een zachte G van Guus Meeuwis. Een klein beetje Brabant in Curacao en dat was ook te merken aan de sfeer en de dag erna ook aan mijn stem (die is nog steeds weg)!

Voor komende zaterdag staat het zwemmen met dolfijnen op het programma! Samen met Lisa haar zus. Weer iets wat een enorm gave ervaring moet zijn! Dit hebben we nu maar vast geboekt, nu we nog geld hebben.. haha. Het gaat hier hard.

De boodschappen hier zijn een stuk duurder als in Nederland. Voornamelijk fruit zoals appels en kiwi’s, groenten, sapjes en yoghurt (eten en drinken dat geïmporteerd moet worden) zijn veel duurder. De goedkoopste pot yoghurt kost hier bijvoorbeeld 6 gulden – 3 euro -.. Vis en vlees daarentegen zijn spot goedkoop! en wordt dus veel gegeten, ook overdag, yummm.

Lisa en ik zijn al vaak uit eten geweest. Elke dag van de week is er wel ergens een daghap. Bijvoorbeeld salade, pasta of tapasdag. Hier betalen we vaak evenveel voor dan voor het zelf koken, ongeveer 12-15 gulden pp. Je zou je afvragen wat ze er aan overhouden.. maar voor ons lekker en makkelijk!

Benzine is hier ook veel goedkoper als in Nederland, 50 gulden voor een volle tank. En dat is maar gelukkig, want alles gebeurd hier met de auto! Als ik straks terug kom ben ik een pro in autorijden.. vooral hellingproofjes, remmen, flink veel gas geven bij het optrekken en vooruitkijken. Dat zegt waarschijnlijk genoeg, haha. Wat rijden er hier gevaren rond op de weg.

Het lijkt alsof het alleen maar één groot feest is, maar er wordt ook zeker gewerkt. Maandag tot (en met) donderdag is het vroeg opstaan, 6 uur.. Het scheelt dat het hier dan al licht is en dat de zon lekker schijnt, dat maakt het iets makkelijker om op te staan.

Vanuit de Dienst openbare scholen Curacao is voor ons een bijeenkomst georganiseerd met 5 directeuren van basisscholen en de functionaris van de DOS. (Super vet dat dit zomaar kon). Bij deze bijeenkomst mochten wij ons onderzoeks idee presenteren. Gelukkig waren ze heel enthousiast en worden er nu veel praktische zaken rondom het onderzoek voor ons geregeld. Je merkt dat als je hier zelf veel initiatieven neemt, dat ze ook voor jou aan de slag gaan.

Vorige week zijn Lisa en ik al begonnen, bij verschillende basisscholen, met het observeren van voorbereidende schrijfvaardigheden bij kleuters. We hebben nu 75 kleuters getest en ons streven is 150. Nog even te gaan!

Scholen starten hier om 7.30 uur en zijn klaar om 12.30 uur. Veel korter als in Nederland, maar met de hitte hier heel logisch! Het verbaasde ons dat kinderen zo actief kunnen buiten spelen in +30 graden. In de uren die er maar les wordt gegeven moeten de kinderen toch evenveel stof behandeld krijgen als in Nederland. En dat lukt niet altijd. In Nederland is het onderwijs voor elk kind vastgelegd. Hier is dat niet zo. Elke school werkt volgens een eigen manier.

De kinderen dragen hier nog uniformen en moeten nog netjes in de rij gaan staan voor de klas als de bel gaat. Het digitaliseren van het onderwijs is hier nog niet zo ver als in Nederland, maar begint ook te komen. Het loopt allemaal net wat achter.

Er zijn nu al patronen te zien in wat de kleuters wel en niet goed kunnen en in het verschil in scholen (bedeelde en minder bedeelde scholen). Heel leuk om dat te kunnen zien met wat je observeert en verzameld. En nog leuker dat wij de openbare basisscholen hierover straks inzicht kunnen geven en ze kunnen adviseren om het voorbereidend schrijfonderwijs te verbeteren.

Dit was kort en krachtig mijn verhaaltje en ik hoop er snel weer eentje te kunnen schrijven!

Ik denk aan jullie en een dikke kus van mij dushi’s! Ayo!